jest udzielany podczas comiesięcznych
duszpasterskich odwiedzin chorych i starszych parafian, a także w nagłej potrzebie po zgłoszeniu u któregokolwiek z księży. Termin tych odwiedzin przypada zwykle w drugą lub trzecią sobotę miesiąca i jest podawany w ogłoszeniach parafialnych.

Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości.

Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się starość

Jak przygotować się na przyjście kapłana z Najświętszym Sakramentem?
Najlepiej jest przykryć stół białym obrusem, czasami jednak przy łóżku, a nawet w pokoju chorego nie ma stołu - warto przygotować jakieś godne miejsce, by móc na nim położyć naczynie z Komunią Św. Tak jak przy „kolędzie", dobrze jest umieścić na stole krzyż i zapalone świece. Jeżeli będzie udzielany sakrament chorych - namaszczenie, dobrze także przygotować np. kawałek waty, aby kapłan mógł wytrzeć z oleju świętego ręce po namaszczeniu chorego, a przed udzieleniem mu Komunii św. Taki kawałek waty, należy potem spalić (tak jak to czynimy np. z obrazkami świętymi - nie wyrzuca się ich do śmietnika!). Obrzęd udzielania Komunii św., wygląda mniej więcej tak: znak krzyża, akt pokutny lub/i spowiedź chorego, odczytanie fragmentu Pisma Św., modlitwa, namaszczenie (o ile chory sobie tego życzy), Komunia św., błogosławieństwo (jeśli udzielony był Wiatyk, błogosławieństwo z udzieleniem odpustu zupełnego). Wiatyk, to przyjęcie Komunii św. w momencie umierania.